Dominowy miód – jak powstała grafika
Wstępna koncepcja – szkicowanie
Tworzenie każdego projektu zaczyna się od pomysłu, co jest często najtrudniejszym zadaniem – chociaż tu bardziej mowa o skonkretyzowaniu myśli przewodniej. W rozwiązaniu tego problemu pomogło mi rozrysowanie szkiców koncepcyjnych w szkicowniku, przechodząc od tych najbardziej abstrakcyjnych i uproszczonych do już całkowicie przemyślanej koncepcji grafiki. Uchwycenie prostej formy pobudza wyobraźnię, żeby wyprodukowała coś coraz to lepszego bazując na czymś geometrycznym/ nieokreślonym. Na szcęście nie musiałam długo szukać inspiracji – bo właściwie każdemu z miodem kojarzy się pszczółka. Jedynie pomysł z plastrem miodu i sam kształt naklejki pojawiły się w dalszej części tworzenia projektu.
jeden z szkiców wstępnych
Przerzucenie szkicu do digital
Podstawą do zmiany techniki na cyfrę jest dobry skan, będzie on służył jako podrys. Następnym krokiem jest zrobienie porządnego lineartu, a w tym przypadku jest to chyba krok najważniejszy, gdyż grafika jest bardzo graficzno – uproszczona. Ale zanim się przejdzie do konkretów warto wybrać program, w którym będziemy tworzyć. Przede wszystkim musimy się określić jakie zastosowanie będzie mieć grafika – czy będzie ona plakatem, wlepką, a może wizytówką czy ikonką do social media. Najlepszym wyborem w przypadku naklejki byłby Ilustrator albo Photoshop, albo program do nich zbliżony. Moim odwiecznym faworytem jest Krita i wyjątkowo nie ze względu na komformizm, dla mnie jest ona bardzo orientacyjna, a w dodatku ma masę dodatkowych (darmowych!!) pędzli. A właśnie – pędzle, jak wybrać właściwy? Na pewno w przypadku lineartu musi on być twardy to raz, a już faktura zależnie od stylu i upodobań. Grafika jest bardzo graficzna, więc pędzel musiał też być odpowiednio trywialny.
wykończony lineart w kolorze
Podział warstw i wymiary grafiki
Jednym z najważniejszych kroków jest dobranie odpowiednich wymiarów i rozdzielczości, co można zawsze skorygować również już w trakcie rysowania, ale lepiej mieć to na uwadze odrazu.
Standardowy podział, który nam się przyda to: podrys, kolor, lineart, z czego ten ostatni bezwarunkowo musi się znaleźć na samym wierzchu. Podpisywanie poszczególnych warstw znacznie ułatwie proces korygowania własnych pomyłek – nie będziemy szukać, na której warstwie typu “xyz1”, “xyz2” itp. jest niechciana linia albo jakakolwiek pomyłka.
Ścieżka tworzenia od początku do końcowego projektu
Rzadko zdarza się tak, że pierwszy pomysł albo pierwszy szkic zostaje tzw. “finałem”, dzięki temu możemy jednak dostrzec jak bardzo rozwija nas dana praca. Nie tylko przestrzennie czy kreatywnie, ale również manualnie – kreujemy warsztat. Realizowanie nawet w formie zapisu szkicowego każdej swojej myśli, sprawia, że od pomysłu do pomysłu znajdujemy nowe inspiracje i rozwiązania problemów, które wyszły w trakcie realizacji poprzedniej koncepcji.
pomysł z plastrem miodu
Kiedy jednak uda nam się już zdecydować na jakiś konkretny kierunek, w który będziemy celować dochodzą do tego kolejne problemy ze zdecydowaniem się na jedną z wariacji tegoż pomysłu. Możemy mieć w głowie całą masę różnych propozycji kolorystycznych, kompozycyjnych lub stylistycznych.
pierwsze propozycje koloru
W wypadku gdy nie jesteśmy w stanie określić, która koncepcja wypadałaby najlepiej najlepszym i najłatwiejszym zarazem rozwiązaniem jest zwyczajnie zwizualizowanie sobie tych myśli. Tak samo też postąpiłam w przypadku tego projektu, dzięki czemu mogłam zobaczyć, co działa, a co nie i jak najlepiej można zaprezentować dany temat.
pierwotny pomysł
pierwsza propozycja kolorystyczna
finalna koncepcja
Dodanie napisu
W tym przypadku akurat zasięgnęłam pomocy innego programu – tutaj Krita się dla mnie tak dobrze nie sprawdza. Odpalamy Illustratora, co istotne plik z Krity musi być zapisany w odpowiednim formacie – pliki ze skrótem .kra nie da się wgrać do programu, najlepszym wyborem byłby zapis w .png albo .jpeg. Tworzymy nową warstwę, żeby łatwiej zarządzać tekstem.
Tworzenie górnego tekstu jest raczej proste, jednakże dolny pomysł ze względu na pomysł z falką był nieco większym wyzwaniem. Na szczęście program znacznie ułatwia tworzenie tego typu rzeczy tzw. drogą na skróty – tutaj przydadzą nam się dwa narzędzia: “Curvature Pen Tool” oraz “Type on a Path Tool”. Tworzymy krzywą, w taki sposób jak chcemy aby nasz tekst wyglądał (tzw. ścieżka jego wygięcia), a następnie zwyczajnie wpisujemy treść na tej linii.
Responses