CO POWINIEN WIEDZIEĆ KAŻDY ROZPOCZYNAJĄCY SWOJĄ PRZYGODĘ Z APLIKACJĄ “PROCREATE”?

Procreate jest aplikacją do tworzenia grafiki rastrowej – opracowaną i opublikowaną przez Savage Interactive dla iOS i iPadOS w 2011 roku. Możemy jej używać zarówno za pomocą iPhone jak i iPad’a.

W 2016 roku zaś stała się jedną z dziesięciu najlepiej sprzedających się aplikacji na iPada w App Store!

Obecnie, w wersji 5.2, Procreate daje nam możliwość obsługi plików 4K, a poza tworzeniem ilustracji za pomocą różnorodnych pędzli, możemy zajmować się również edycją modeli 3D, które uprzednio wgramy do aplikacji.

Procreate został wykorzystany min. w tworzeniu plakatów do wielkich produkcji takich jak: Stranger Things, Logan, i Blade Runner 2049, Został zaadoptowany także przez artystów i twórców w Marvel Comics, DC Comics, Disney Animation a nawet Pixar!

Czym właściwie jest grafika rastrowa?

Chcąc rozpocząć swoją przygodę z aplikacją, warto dowiedzieć się z czym będziemy pracować.

Zatem, w odróżnieniu od grafiki wektorowej, w której obraz zdefiniowany jest matematycznie przy pomocy obiektów geometrycznych takich jak krzywe czy wielokąty; grafika rastrowa (potocznie nazywana bitmapą), prezentuje obraz za pomocą matrycy punktów w postaci prostokątnej siatki odpowiednio pokolorowanych pikseli na ekranie. 

Bez zastosowania kompresji kolor każdego piksela jest definiowany pojedynczo tworząc mapę bitową. Charakteryzują ją trzy podstawowe liczby – wysokość i szerokość (liczone w pikselach), oraz ich kolor. 

Jakość takiego obrazka jest określana przez całkowitą liczbę pikseli (czyli prościej mówiąc wielkość obrazu), oraz ilość informacji przechowywanych w każdym z nich (tzw. głębię koloru.)

Obecnie wiele rodzajów ekranów, takich jak monitory komputerów, telefony, tablety, czy drukarki mają określoną liczbę wyświetlanych pikseli na cal, nazywanych DPI (z ang. dots per inch).

Posługując się grafiką rastrową, nie możemy zwiększyć rozmiaru obrazka bez zmniejszenia jego ostrości, czy tez tzw. „jakości”. Myślę, że wielu z nas spotkało się już z tym problemem. Mimo to, grafika ta jest bardziej użyteczna od wektorowej przy zapisywaniu zdjęć i realistycznych obrazów, ze względu na mniejsze rozmiary tworzonych ilustracji. Stąd zastosowanie jej również w aplikacji Procreate.

Wiedząc już czym jest opisywana grafika wykorzystywana w aplikacji, musimy być przygotowani, że tworząc swoje prace w Procreate, chcąc choćby przybliżyć je w celu narysowania mniejszego detalu – spotkamy się z potocznie nazywanym „pikselowaniem”, czyli przedstawianiem go na ekranie w postaci coraz to większych kolorowych kwadracików.

Pierwsze kroki w aplikacji:

Otwierając aplikację naszym oczom ukazuje się galeria wykonanych przez nas prac oraz menu opcji:

Chcąc stworzyć nową pracę, możemy importować do aplikacji “Zdjęcie” bądź plik (“Importuj“), lub wciskając “+” utworzyć “Nowe Płótno“, którego wymiary (opisywane za pomocą pikseli lub cm) możemy wybrać spośród podanych, lub utworzyć własne:

Obszar roboczy:

Przechodząc do obszaru tworzenia ilustracji możemy zauważyć pasek wielu opcji na górze naszego ekranu. Te po lewej stronie służą technicznym edycjom, po prawo zaś dotyczą już części artystycznej.

Pierwsze narzędzie ukryte pod ikonką klucza daje nam możliwość wykonania Czynności takich jak: dodawanie, edytowanie obszaru roboczego, udostępnianie wykonanej pracy, ustawienia wideo, a także preferencje ogólne. 

Do utworzonego obszaru roboczego możemy dodawać zdjęcia z galerii urządzenia, na którym pracujemy, bądź te zrobione na bieżąco, Możemy także importować pliki i wstawiać tekst. Wszystkie opisywane elementy pojawią się na naszej pracy w postaci nowej warstwy. Wklejony element możemy obracać pionowo lub poziomo, bądź o wybrany kąt. Istnieje także możliwość dopasowania go do obszaru roboczego za pomocą dłuższego boku. 

Z obszaru roboczego możemy również wycinać i wklejać częściowo zaznaczone elementy, bądź całą warstwę. Podlegają one także edycji zniekształcania i zawijania.

Kolejna czynność daje nam możliwość edycji samego obszaru roboczego.

Pierwszą z nich jest kadrowanie i zmienianie jego rozmiaru. Tworząc animację posługujemy się odpowiednim do tego wspomaganiem. Możliwe jest także włączenie wspomagania strony, linii pomocniczej (którą możemy dowolnie ustawić), obrazka referyncyjnego, obracanie i wyświetlenie informacji o obszarze roboczym.

• Kadrowanie i zmiana rozmiaru:

Rozmiar obszaru roboczego możemy edytować ręcznie poprzez przeciąganie jego krawędzi w wybranym przez nas kierunku – aplikacja wyświetli nam wówczas na bieżąco jego nowe wymiary (w pikselach lub cm).

Nowe wymiary możemy również wpisać ręcznie w okienku Ustawienia po prawej stronie, a następnie ręcznie przesuwać wybrane okienko tworząc kadr według uznania. Istnieje również opcja obrotu naszej pracy – wyrażana w stopniach.

• Wspomaganie animacji:

Dzięki niemu mamy możliwość połączenia w gif stosu warstw, które stworzymy. Każdą z nich dodajemy jako kolejną klatkę, warto przy tym posłużyć się kopiowaniem powtarzających się elementów z poprzednich wartstw, co skróci nam czas powstawania kolejnych.

Ustawienia dają nam możliwość wybrania prędkości zmian klatek, stylu i wzajemnego krycia. Aby na bieżąco móc podejrzeć efekt końcowy, w każdym momencie możemy wybrać opcję Odtwórz.

• Wspomaganie strony:

Narzędzie to działa w sposób analogiczny do animacji. Możemy dodawać nowe warstwy (tu nazywane są one Stronami). W odróżnieniu od animacji – tu jednak strony nie łączą się w plik multimedialny, zatem nie edytujemy prędkości ich zmian.

• Linia pomocnicza:

Kolejne narzędzie, które śmiało można nazwać rodzajem wspomagania. Aplikacja dzięki zastosowaniu takiej pomocy pozwala osobie rysującej osiągnąć linie o wybranym przez siebie kształcie. Mogą one tworzyć siatkę 2D, izometrię, perspektywę i symetrię.

Aby wybrać i edytować którąś z podanych opcji, należy kliknąć Edytuj linię pomocniczą rysowania, która znajduje się niżej.

SIATKA 2D: pozwala na rysowanie pionowych i poziomych prostych linii, bez względu na to jaki ruch wykonamy pędzlem. Możemy ją dowolnie ręcznie przesuwać za pomocą punktu znajdującego się na samym środku.

IZOMETRYCZNA: pozwala na rysowanie geometrycznych wielobocznych kształtów. Ją rownież możemy ręcznie przesuwać za pomocą środkowego punktu.

PERSPEKTYWA: pozwala na rysowanie linii zgodnych z perspektywą jedno-, dwu– i trójzbiegową. W tej opcji wspomagania należy przesunąć ręcznie widoczny punkt zbiegu na wybraną przez nas lokalizację oraz wysokość (określając tym samym położenie horyzontu). Możemy także wybrać dodatkowe punkty zbiegu.

SYMETRIA: pozwala na rysowanie linii w odbiciu lustrzanym. Kierunek i miejsce odbicia wybieramy ręcznie sami.

• Obrazek referencyjny:

Wybierając tę opcję otrzymujemy od aplikacji kolejne okienko, w którym pojawia się wspomniany obrazek.
Jeśli pozostaniemy w Obszarze Roboczym, na podanym ekranie wyświetlać się będzie cała rozdzielczość rysowanej przez nas pracy. Może być to pomocne przy edytowaniu mniejszych elementów i ustawianiu ich położenia względem całości pracy.

Dzięki wybraniu opcji Obraz – za referencję możemy wybrać dowolny plik bądź jpeg z galerii naszego urządzenia. Z kolei Twarz polega na narzuceniu wykonanej ilustracji na twarz osoby rysującej przy użyciu przedniej kamery wykorzystywanego urządzenia.

Udostępnianie:

Tuż po Obszarze Roboczym możemy zauważyć opcję Udostępniania. W tym okienku pojawia nam się lista opcji i formatów, w jakich chcemy zachować lub wysłać utworzoną pracę. Samo udostępnianie możemy wykonać w postaci całego obrazu (połączenia wszystkich warstw) lub zrobić to pojedynczo (ważne jest w tym przypadku, by pamiętać o tle tożsamym dla każdej z oddzielnych warstw, ponieważ pokaże się ono pod każdą z nich).

Formaty dostępne przy udostępnianiu obrazu:
– Plik Procreate (umożliwia przesyłanie pracy miedzy różnymi urządzeniami i kontynuowanie w nich edycji z podziałem na wcześniej wyznaczone warstwy)
–PSD (rodzimy format plików aplikacji Adobe Photoshop)
–PDF (używane najczęściej do tworzenia dokumentów; tu możemy wybierać miedzy dobrą, lepszą i najlepszą jakością)
–JPEG (plik typu obrazu rastrowego; zajmujący znaczną ilość pamięci)
–PNG (plik typu obrazu rastrowego; zajmujący mniejszą ilość pamięci)
–TIFF (format plików graficznych rastrowych)

Formaty dostępne przy udostępnianiu warstwy:
–PDF (stworzony z każdej utworzonej warstwy zamienionej na kolejne strony dokumentu)
–Pliki PNG (każda z warstw zostaje zapisana jako oddzielny plik)
–Animowany GIF (tak zwany “ruchomy obrazek”)
–Animowany PNG (Animacja stworzona z większej ilości obrazków PNG)
–Animowany MP4 (pliki wideo, ścieżki dźwiękowe, animacje 2D lub 3D)
–Animowany HEVC (pliki wideo w 8k UHD o rozdzielczości do 8192x4320px)

Video:

Gdy tworzymy naszą pracę, aplikacja Procreate rejestruje ruchy, które w niej wykonujemy – zarówno te prowadzące ilustrację do przodu, jak i również narzędzia cofania. W ten sposób powstaje Film Poklatkowy, który możemy obejrzeć jak i eksportować. W zależności od długości procesu powstawania naszej pracy, mamy do wyboru wersję pełną (odtwarzaną z delikatnie wiekszą prędkością niż samo rysowanie), lub wersję 30-sekundową (o znacznie większej prędkości odtwarzania klatek).

Preferencje:

Ostatnia z Czynności pozwala nam dostosować preferencje aplikacji do nas samych. Pierwszą z nich jest wybór miedzy jasnym, a ciemnym Interfejsem, oraz czy chcemy by był on dostosowany dla osoby prawo– lub leworęcznej. Kolejnymi rzeczami, które możemy zmienić jest Kursor Pędzla i jego dynamiczne skalowanie. Jeśli chcemy użyć opcji Obszar Roboczy Projektu, musimy najpierw podłączyć drugi wyświetlacz kablem (bądź za pomocą AirPlay) – wówczas wyświetli się na nim tylko nasz obszar roboczy.

Aplikacja daje nam również możliwość Podłączenia Starszego Piórka (potrzebne będzie do tego zastosowanie bluetooth). Rysownik może także dostosować Nacisk i Wygładzenie piórka.
Wśród dostępnych opcji edycji są: stabilizacja, filtrowanie ruchu i jego ekspresja, zaczepianie końcówki oraz czułość nacisku.

Sterowanie gestami daje nam możliwość zmiany zastosowania poszczególnych ruchów palcami i rysikiem po ekranie naszego urządzenia. Gesty są podzielone na różne kategorie wypisane w rzędzie po lewej stronie wyświetlacza.

Pierwszym gestem, który możemy dostosować jest smużenie. Wśród wymienionych opcji widnieje możliwość zmiany przeznaczenia dotyku palcem i rysikiem.

Każdy z wypisanych gestów możemy dostosować bardzo podobnie. Są one najczęściej opisywane za pomocą dotyku palcem bądź rysikiem. Wśród dotyku palcem rozróżniamy wiele zastosowań w zależności od ilości przesuniętych po ekranie palców. Najczęściej stosowanym gestem jest przesunięcie trzema palcami, które wywoła nam menu opcji min. kopiowania i wklejania warstw.

Jeśli zaś stukniemy ekran dwoma palcami, uruchomimy opcje cofania ostatniego wykonanego ruchu (według ustawień fabrycznych).
Możliwości dostosowywania podlegają gesty takie jak:
Wymazywanie, Rysowanie Wspomagane, Kroplomierz, QuickShape (ostatni obrys), QuickMenu, Pełny Ekran, Wymazywanie Warstwy, Kopiowanie i Wklejanie i Zaznaczanie Warstwy.

Dopasowania:

Jak sama nazwa wskazuje, jest to narzędzie służące dopasowywaniu elementów rysunku do własnych preferencji. Rysownik ma możliwość zmiany takich rzeczy jak barwa, nasycenie, jasność, gradient, rozmycie czy wyostrzenie. Każda z nich działa na powierzchni całej warstwy i daje inne efekty.

• Barwa, nasycenie, jasność:

Pierwsza opcja dopasowania pozwala kontrolować barwę dominującą na ilustracji. W przypadku czerwonego auta dostaniemy kolor, który wybierzemy przesuwając paskiem wśród podanych.
Rysownik może także zmienić nasycenie i jasność wykonywanej pracy.

• Balans kolorów:

Narzędzie bazujące na edycji koloru, w tej opcji zaś mamy wpływ na konkretne barwy znajdujące się na naszej pracy w zależności od tego, na której chcemy się skupić. Aplikacja daje nam nacisk między turkusem a czerwienią, purpurowym a zielenią i żółtym a niebieskim. W samej zmianie mamy wpływ na to czy będzie dotyczyła cieni, półcieni bądź podświetlenia na pracy. 

• Krzywe:

Wśród podanych opcji widnieją gamma, czerwony, zielony i niebieski. Dzięki podanym suwaczkom zmniejszamy i powiększamy udział danej barwy na naszym obrazku jednocześnie dodając natężenie innego. Gamma zaś odpowiada za jasność naszej pracy.

• Mapa gradientu:

Aplikacja daje nam możliwość narzucenia gradientu na wykonaną pracę. Natężenie i kierunek gradientu ustawiamy poziomym ruchem (palcem bądź rysikiem) po ekranie. Style gradientu dzielone są na Mistyczny, Bryzę, Instant, i Venice.

• Rozmycie gaussowskie:

Rysownik dostaje możliwość rozmycia pracy o wybranym przez siebie natężeniu. Moc takiego natężenia zwiększamy analogicznie do powyższego dopasowania poprzez poziomy ruch po ekranie. Im bardziej w prawo się przesuwamy, tym intensywniej rozmazujemy obraz.

• Poruszenie:

Ten rodzaj dopasowania pozwala nam rozmazać ilustrację pod wybranym kierunkiem, który nadajemy ruchem po ekranie. Nie jest on tym razem ograniczony wyłącznie do poziomu. Wielkość rozmazania kontrolujemy za pomocą długości takiego ruchu.

• Rozmycie perspektywiczne:

Odmienny rodzaj rozmycia działający w konkretnym punkcie, który wybieramy i poruszamy nim samodzielnie. Dzieli się ono na pozycyjne i kierunkowe.
Pierwsze rozmywa nam pracę promieniście od wybranego przez nas miejsca. Drugie zaś rozmywa nam pracę również od wybranego miejsca, jednak możemy w danym punkcie wybrać kierunek i zarazem granicę danego rozmycia.

• Szum:

Narzędzie nadające warstwę pokrywającą naszą pracę przypominającą szum. Dodatkowo mamy możliwość zmiany skali pokrywających elementów, a opcje takie jak oktawy i turbulencja wpływają na wielkość pokrycia danych elementów.
Rodzaje pokryć dzielą się na:

– Chmury:

 – Kłęby:

– Grzbiety:

• Wyostrzenie:

Dzięki tej opcji dostajemy możliwość usunięcia szumu i mgły znajdującej się na ilustracji. Samą ostrość widocznych elementów zwiększamy również poziomym ruchem po ekranie. Pasek znajdujący się na górze ekranu podaje nam procentową moc pokrycia.

• Rozświetlenie:

Ten rodzaj dopasowania pozwala nam zmieniać kierunek, moc i blask światła znajdującego się na ilustracji. Zmian dokonujemy za pomocą suwaczków odpowiadających za przejście, rozmiar i ściemnianie.

• Zakłócenie:

Narzędzie wprowadzające zmiany na pracy w postaci tytułowych zakłóceń. W zależności od mocy i rodzaju dzielą się one na:

– Artefakt:
Kolorowe geometryczne kształty przypadkowo rozmieszczone na ekranie. Intensywność i rozmieszczenie zmienia się wraz z poziomym przesunięciem po ekranie. Elementy dostosowujemy również za pomocą takich opcji jak: ilość, rozmiar bloku i powiększenie.

– Fala:
Obrazek zostaje zakłócony poprzez poziome pasy, które zniekształcają ilustrację każdy w innym kierunku tworząc falę. Amplitudę, Częstotliwość i Powiększenie fali możemy dostosowywać za pomocą suwaków na dole ekranu.

– Sygnał:
Działa podobnie do Artefaktu – bazuje na geometrycznych kształtach, w których różnorodnie zmieniany jest kolor elementów ilustracji znajdujących się w nich. Kolory te są bardzo intensywne i ciepłe. Moc tego zakłócenia dostosowujemy poziomym ruchem po ekranie. Możemy również edytować ilość, rozmiar bloku i powiększenie.

– Rozwidlenie:
Ingerencja w kolory i rozmieszczenie kształtów znajdujących się na ilustracji. Mamy możliwość dopasowania Przesunięcia takich kolorów jak czerwony, zielony i niebieski, oraz powiększenia. Wymienione kolory przesuwają się w kształcie elementów obrazka.

• Półtony:

Warstwa okrągłych elementów pokrywających utworzony rysunek. Ich wielkość ustawiamy poziomym ruchem po ekranie.
Półtony dzielimy na:

– Pełny kolor:

– Druk Rastrowy:

– Gazeta:

• Aberracja chromatyczna:

Polega na rozbiciu ilustracji na żywe kolory i przemieszczaniu ich po powierzchni obrazka.
Dzielimy ją na:

– Perspektywa: rysownik wybiera punkt bazowy przemieszczenia, którym może ingerować w jego położenie. Jest dostosowywana poprzez opcje takie jak: przejście i zanikanie.

– Przemieść: kierunek przesunięcia zmieniamy dowolnie przesuwając po ekranie palcem bądź rysikiem. Zmian dokonujemy również za pomocą opcji rozmycie i przezroczystość.

• Upłynnij:

Przedostatnie z dostępnych dopasowań daje nam możliwość deformacji utworzonego obrazu lub wybranej jego warstwy w odpowiednim kształcie. Użytkownik może wybierać między: wypychaniem, wirówka w prawo/lewo, ściśnięciem, rozwijaniem, kryształem, krawędzią i rekonstrukcją.
W każdej z deformacji możemy różnicować rozmiar, nacisk, zniekształcenie i pęd.

• Klonuj:

Ostatni rodzaj dopasowania – po jego włączeniu na ekranie pojawia się pierścień. Za jego pomocą wybieramy punkt (obszar) i jego okolice, które chcemy skopiować przesuwając pierścieniem po ekranie. Następnie wybieramy pędzel, za pomocą którego chcemy rysować kopiowany kadr, w wybranym przez nas dowolnie miejscu na pracy. Rozmiar i krycie pędzla również można dostosować.

Zaznaczenia:

Dzielą się na automatyczne, odręczne, prostokątne i eliptyczne. Zaznaczane elementy po wybraniu możemy przesuwać, przekręcać czy zmieniać im rozmiar.
Wsród opcji widocznych na pasku w dole ekranu widnieją min. dodaj i usuń. Za pomocą tej pierwszej obrysowujemy obszar naszej pracy, na którym chcemy pracować, za pomocą drugiej mamy możliwość odzaznaczenia obszaru na którym nie chcemy rysować.

Kolejna opcja pozwala nam odwrócić wcześciej wybrany charakter zaznaczenia. Mamy również możliwość szybkiego skopiowania i wklejenia zaznaczonego obszaru. Opcja Wtapianie pozwala nam na stworzenie gradientowego przejścia na krawędziach zaznaczonego obszaru, dzięki czemu rozpłynie się on na tle. Zachowaj i załaduj jest pewnego rodzaju schowkiem zaznaczanych obszarów. Pozwala zapisać w pamięci aplikacji dany kadr, a następnie wkleić go w wybranym przez nas momencie. Kolorowe wypełnienie automatycznie i całkowicie pokrywa nam zaznaczony obszar wcześniej wybranym kolorem. Zaznaczone obszary możemy również wyczyścić.

• Zaznaczenie automatyczne:

Pierwszy z rodzajów zakreśla teren obrazu po którym przejeżdżamy (palcem lub rysikiem) według narysowanych granic lub różnic kolorów. Zaznaczony obszar podświetla nam się na kolor przeciwny.

• Zaznaczenie odręczne:

Rysownik ma możliwość zaznaczenia obszaru za pomocą odręcznego obrysu. Może go narysować pełnym ruchem, bądź złożyć go z lini powstałych przez połączenie klikniętych po kolei przez niego punktów na ekranie.
Aby dopełnić obrys należy kliknąć na szarą kulkę pojawiająca się na początku wykonywanego przez nas obrysu.

• Zaznaczenie prostokątne:

Zaznaczenie o dwóch parach boków równoległych, którego szerokość i wysokość definiujemy poprzez przeciąganie przeciwstawnego wierzchołka do tego znajdującego się w punkcie, w którym zaczęliśmy rysować obrys.

• Zaznaczenie eliptyczne:

Definiujemy je analogicznie do zaznaczenia prostokątnego.

Po wybraniu i dostosowaniu obszaru, na którym chcemy pracować, klikając na strzałkę znajdującą się w lewym górnym rogu tuż obok opcji zaznaczenia – otrzymujemy kolejny rodzaj deformacji wybranej areny. Zaznaczony obszar możemy deformować:
1. Dowolnie – zmieniamy szerokość lub wysokość zaznaczenia w wybrany sposób;
2. Jednolicie – zmieniamy szerokość i wysokość proporcjinalnje w tej samej skali;
3. Zniekształcenie – zmieniamy dowolnie położenie pojedynczych wierzchołków zaznaczenia;
4. Zawijanie – możemy przesuwać wewnętrzne punkty wybranego obszaru;

Naciskając na wierzchołki zaznaczenia możemy zmieniać ich położenie również za pomocą współrzędnych (podanych w pikselach), które mamy możliwość wpisać ręcznie. Dotyczy to opcji 1, 2 i 3. W 4 zaś po naciśnięciu wierzchołka dostajemy listę opcji przeniesień do: przodu, środka i tyłu.

Biblioteka pędzli:

Na górnym pasku po prawej stronie ekranu pojawia się kolejny zestaw narzędzi, służących rysowaniu. Skupiają się one na bardziej artystycznych aspektach, nie zaś technicznych – tak jak poznane do tej pory edytory.

Pierwszym z nich jest biblioteka pędzli, wśród których możemy wybierać, jakie kreski chcemy rysować. Są one podzielone na wiele kategorii, w zależności od stylu jaki reprezentują. Możemy wśród nich znaleść basikowe ołówki, cienkopisy, markery, ale również abstrakcyjne formy takie jak woda, chmury, czy różnego rodzaju spraye.

Każdy z dostępnych pędzli możemy indywidualnie dostosować. Aby to zrobić, wystarczy kliknąć na wybrany pędzel drukrotnie, a naszym oczom ukaże się menu edycji. W takim oknie możemy zmieniać min. kreskę, zwężenie czy teksturę wybranego pędzla. Każdą z właściwości opracowujemy oddzielnie za pomocą suwaków z dostępnymi i różnymi dla każdej z nich opcjami.
Zmiany, których dokonujemy możemy na bieżąco sprawdzać w okienku po prawej stronie, po którym możemy rysować.

Grubość i krycie każdego z pędzli możemy dostosowywać za pomocą małego menu po lewej stronie ekranu. Znajdują się w nim suwaki, które należy przesuwać w zależności od tego jaki efekt chcemy uzyskać. Między suwakami znajduje się kwadracik, po wciśnięciu którego ukazuje nam się już wcześniej opisywane Quick Menu.

Kolejne narzędzie również bazujące na dostępnej bibliotece pędzli daje nam możliwość rysowania, jednak używając kolorów występujących w miejscu naszych pociągnięć po ekranie. Opcja ta swietnie przydaje się do blendowania występujących struktur, faktur czy choćby kolorów.

Trzecim z kolei narzędziem jest gumka, która pozwala nam usuwać niechciane elementy z rysunku. Jej formę również możemy wybierać spośród biblioteki pędzli. Rozmiar i krycie ścierania dostosowujemy tak samo jak pędzle od rysowania.

Warstwy:

Czwarte narzędzie, którym może posługiwać się rysownik jest menu warstw. Za pomocą plusika widocznego po prawej stronie u góry możemy je dodawać. Jeśli zaś chcemy usunąć którąś z nich – należy przesunąć palcem w lewo po warstwie na liście, a otrzymamy 3 dodatkowe opcje: usuwania, powielania i blokowania.
Jeśli naciśniemy na literkę “N” przy nazwie warstwy – rozwinie nam się menu filtrów/motywów jakie możemy nałożyć na daną warstwę. Dzięki nim nasza warstwa może zostać choćby rozjaśniona, przyciemniona lub zrasteryzowana.
Dzięki naciśnięciu niebieskiego pola warstwy otrzymujemy listę kolejnych narzędzi. Możemy także zmieniać nazwę warstwy, wybrać jej zawartość, skopiować, wypełnić ją, wyczyścić, zablokować kanał alfa, nałożyć maskę zwykłą lub przycinającą, włączyć wspomaganie rysowania (wcześniej ustawiane w Czynnościach Obszaru roboczego). Warstwa może być także obracana, zostać obrazkiem referencyjnym, scalona w dół (dołączona do warstwy niżej na liście), połączona w dół (utworzona zostaje wspólna grupa z warstwą niżej).

Rysownik może łączyć warstwy w grupy. Aby to zrobić należy przesunąć po niebieskim polu warstwy w prawą stronę. Zaznaczone warstwy zaczną podświetlać się na ciemno niebiesko i po wciśnięciu “Grupuj” zostaną połączone razem z wybraną warstwą, na której obecnie pracujemy.
Możemy ją też odznaczyć (jeśli nie chcemy jej używać). Wystarczy także przesunąć w prawo po jej polu przed złączeniem.
Na dole menu warstw mamy opcję zmiany koloru tła, lub jego wyłączenia. Tło, jeśli zostanie włączone – pojawia się pod każdą nowo utworzoną warstwą.

Ostatnim narzędziem jest zmiana koloru. Możemy jej dokonać wykorzystując jedną z pięciu dostępnych palet przedstawionych w różnych stylach: dysku, klasycznym, harmonii, wartości i palety.

Wbranym kolorem możemy wypełnić zaznaczony obszar przesuwając palcem bądź rysikiem kolorowe kółeczko na obszar, który chcemy pokolorować. Jeśli nie zaznaczymy konkretnego kadru, wypełnienie obejmie swoim zasięgiem cały utworzony obrazek.