A200 zadanie 56 Rasmussen

W roku 2009 kandydaci na architekturę doznali szoku. Był to rok zmiany czyli, że przyszła nowa ekipa która tak jak poprzednie, w innych latach, powiedziała „My wiemy jak powinien wyglądać egzamin na architekturę”
Treść zadania egzamin WAPW 2009 rok
”Wrażenie twardości i miękkości, ciężkości i lekkości ma związek z typem powierzchni materiału. Istnieją niezliczone rodzaje powierzchni’ od najbardziej szorstkich po najdelikatniejsze. ( … ) Być może nie ma nic dziwnego w fakcie , że dostrzegamy takie różnice gołym okiem, ale niewątpliwie· godne .uwagi jest to, że nie dotykając niczego jesteśmy świadomi zasadniczej różnicy( … ) Istnieją monumentalne struktury o wielkiej prostocie dające tylko jeden efekt: twardości lub miękkości Większość budowli Jest Jednak połączeniem miękkości i twardości, lekkości i ciężkości, napięcia i luzu, oraz wielu rodzajów powierzchni”
Steen Eiler Rasmussen
A jak było wcześniej na egzaminach na WAPW?
Wcześniej były cytaty bardziej „namacalne” – trzeba było narysować wnętrze Pałacu Królowej Śniegu, albo budowę piramidy. Pojawiło się Serapeum i Miasto przyszłości.
Ludzie byli zdezorientowani. Po egzaminie, podczas pleneru w Norwegii ktoś nazwał ten typ myślenia – POA – Pozazmysłowe Odczuwanie Architektury wyraźnie nawiązując do książki Steena Eilera Rasmussena „Odczuwanie architektury” Z której to pochodził ten cytat.
Przykłady prac do tego egzaminu:
Prezentowane niżej prace pochodzą z lat późniejszych. Robione były właśnie w ramach Architektura 200
Olek który zajął I miejsce na egzaminie narysował to tak:
Dlaczego ta praca dostała 95 punktów na mniej? Dlaczego nie 100?
Kluczową sprawą jest dobre dobranie sposobu wykonania do zadanego czasu. Format na egzaminie jest duży – B2. Nie ma czasu na to żeby w 90 minut wyrobić się z rysunkiem dokładnym. Ważna jest też zastosowana metoda podkreśleń czyli Olek wziął kartkę z zadaniem i podkreślił wszystko co jest ważne lub o co pyta komisja.
A o co pytała komisja:
- poczucie zero jedynkowego postrzegania zjawisk – świetnie to zostało tu pokazane, czuć że są elementy ciężkie ale subtelne szczeliny powodują, że wydają się lekkie jak piórko
- W podsumowaniu zadania komisja użyła sprytnych słów „kompozycja o cechach architektonicznych” czyli nie chcieli konkretnej architektury ale coś co ją przypomina, coś co po przyjrzeniu się z bliska okazuje się, że architekturą nie jest
- Ważne było też przeanalizowanie słów -„cecha architektoniczna” – czyli co? tego jest wiele… ściana, przegroda, kubatura, słup, rytm, faktura drewna itd. O fakturach materiałowych pisał sam Rasmussen
- Podkreślić trzeba było też to co komisja napisała w ostatnim zdaniu „uzyskaj efekt zrównoważenia i harmonii”
- No i jeszcze … „odczucia przez nią wywoływane” – rysunek nie mógł być po prostu jakąś perspektywką – on miał wywoływać jakieś odczucia
Co to jest w ogóle metoda podkreśleń + check lista
Na egzaminie na architekturę komisja odczytuje treść zadania na głos. I wiele osób zabiera się od razu za rysowanie. To katastrofalny błąd. Z mojego doświadczenie wynika, że większość która tak zrobiła dostała niską punktację bo rysowała NNT – Nie Na Temat. Podczas czytania zadania przez komisję ludzie są poddenerwowani. Ich ciało produkuje kortyzol a nawet adrenalinę te dwa hormony stresują i wycinają myślenie analityczne czy kreatywne. Organizm odbiera pojawiające się zagrożenie i każe ciału być w pogotowiu.
Dlatego po przeczytaniu treści zadania czytasz go jeszcze raz żeby zrozumieć o co chodzi a potem jeszcze raz i podkreślasz rzeczy typu „must have”
Stara zasada edukacyjna mówi
W każdym pytaniu jest odpowiedź”
Musisz podkreślić o co pyta komisja. Co chce dostać od kandydata i to rysować. Tak wyglądała ta kartka na której było zadanie:

Wydrukuj to sobie i podkreśl to o co pyta komisja. Możesz też zrobić syntezę – bo w tym zadaniu trochę się tak da.
Teraz j podaję co podkreśliłem a Ty sprawdź czy masz podobnie:
- przeciwstawne, kontrastujące ze sobą cechy
- wiele rodzajów faktur materiałowych
- cechy architektoniczne
- kompozycja o cechach architektonicznych
- przestrzenne elementy (czyli nie może to być kompozycja płaska)
- ma wywoływać odczucia
- uzyskanie efektu zrównoważenia i harmonii
Spisujesz to sobie na kartce (na egzaminie może być z tyłu kartki z zadaniem) i od teraz jest to Twoja check-lista. Co 15-20 minut czytasz ją i odznaczasz ptaszkiem, że masz to zawarte w swojej pracy.
Niejednokrotnie bowiem zdarzało się w latach ubiegłych, że ktoś może i myślał dobrze ale z biegiem czasu i z wzrastającym stresem, odleciał w czarną dziurę 😉
Dobrze zapoznać się z literaturą z zakresu architektury:
Książki dla architekta i dla studenta architektury
Kolejne przykłady prac „rasmussenowych”

